کوه از قامت تو شرمنده
توی چشمات غرور دریا بود
دست پایین گرفته بودندت
سر سبزت همیشه بالا بود
گفته بودند ما نمی‌دیدیم؛
قهرمانی به حجم بازو نیست
یک جوان از جماعتی دل برد
دلربایی به چشم و ابرو نیست
توی این شهر ولوله افتاد
هرچه توصیف می‌کنند کم است
جای عکس ستاره‌ها حالا
قهرمانش مدافع حرم است
کودکت بیقرار می‌پرسد
مادرم این صدای بابا نیست؟
و سکوتی که غرق بغض شده
« پدرت در مسیر تنها نیست»
سید مهدی موسوی تبار
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.