باز هم صحبت از آن راز مگوست
سخن از میکده‌ای تو در تو‌ست
موج در موج خروشان شده اشک
همچو سیلی که روان درهرسو‌ست
سِرّ سَر را نتوان کرد عیان
سربه‌مهر است پیامی که از او‌ست
رسم عشاق به هنگام وصال
بر زمین ریختن جام و سبو‌ست
راه صدساله به یک‌شب طی شد
نوبت خنجر و رگ‌های گلو‌ست
مدعی گرچه جسور است ولی
عاجز از معرکه‌ای رو در رو‌ست
زلف یاران چه شکوهی دارد
چون‌که پیچیده به دستان عدوست
علی قدیری
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.